حقیقت شعرست.
محبت شعرست.
پول شعر نیست.
زور شعر نیست.
زور واقعیت دارد:
قفل بر درها مى‌زند.
پول واقعیت دارد:
کلید قفل درهاست.
حقیقت شعرست.
قفل‌ها را دور مى‌ریزد.
محبت شعرست.
کلیدها را دور مى‌ریزد.
من این گوشه نشسته‌ام.
نه حقیقتم،
نه محبتم،
نه پولم،
نه زورم،
همین گوشه نشسته‌ام.
چشم انتظار آن چیز دیگرم
که مى‌گویند
درها را دور مى‌ریزد،
فقط درها را،
من این گوشه نشسته‌ام.
چه مى‌گوئى؟
خواهد آمد آیا
آن چیز دیگر؟
دکتر على محمد حق‌شناس
پی‌نوشت: من عاشق چنین چهره‌هایی هستم، بکر و وحشی؛ بدون هیچ بزک یا آرایه‌ای، همراه با وسعت نگاهی به فراخنایی و فراوانی زندگی. چهره‌هایی که امروزه سخت تنگ‌یاب شده است.
سلام
وبلاگ زیبایی داری
موفق باشی
خوشحال می شم به وبلاگم سر بزنی
بای
کاش بیهوده نباشد٬
انتظار برای
آن چیز دیگر!
خوشحالم
و به قول مکتوب کاش بیهوده نباشد